یا مقلب القلوب و الابصار / یا مدبرالیل و النهار / یا محول الحول و الاحوال / حول حالنا الی احسن الحال /
ای دگرگون کننده ی قلب ها و چشم ها ، ای گرداننده و تنظیم کننده ی روزها و شبها ، ای تغییر دهنده ی حال انسان و طبیعت ، حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
بهار را با یاد او آغاز می کنیم. چراکه تمام هستی قطره ای از دریای بیکران عطوفت فاطمه است.
بهار امسال، اشک ها و لبخندها در هم آمیخته اند اشکهای بهاری تقدیم به شما ای یادگار پیامبر (ص)، یا حضرت زهرا…
در دو عالم جلال ما زهراست
رمز تغییر حال ما زهراست
عید با فاطمیه می آید
ذکر تحویل سال ما زهراست
شاخه ای از گل یاس میهمان سفره هفت سین امسال است تا که یادی از یادگار رسول خدا را زنده کند.
اینک بنگریم به رستاخیز طبیعت که چه زیباست و هر سال رستاخیزی دیگر را تجربه می کنیم ، سال نو می شود ، زمین نفسی دوباره می کشد.برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند و پرنده های خسته بر می گردند و دراین رویش سبز دوباره…من…تو…ما…کجا ایستاده ایم ؟ سهم ما چیست؟..نقش ما چیست؟…پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟ بدیهی است فرارسیدن سال نو همیشه نوید بخش افکار نو و تصمیم های نو برای آینده است ، آینده ای که همه امید داریم بهتر از گذشته باشد ، خدای رحمان نوید میلاد سال نو را بر دوش نسیم بهاری گذاشت و نسیم گوارا گیسوان مشک بوی درختان را با آهنگ موزون تکان میدهد تا با لاله ی خوش عذار، نرگس، ریحان و گل های دشتی همزمان جوانه زنند و ترانه عشق را به گوش عشاق برسانند و آنگاه در چمن ها، دشت و دمن طوفان برپا کنند و در دره ها، کوهپایه ها و باغ های خندان به بشارت عید بهار و خوشحالی جوانه زدن شاخه های پر نقش و نگار پرندگان را به نغمه سرایی می طلبد و پروانه ها را به پذیرایی عطر شکوفه ها دعوت می نماید و انسان ها را فرا میخواند تا سختی هاو اندوه زمستان را به فراموشی بسپارند و عید را با دیدار دوباره با فصل باران تجلیل کنند و اینک اینجانب به رسم ادب و احترام ، حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد به همشهریان عزیزم تبریک و تهنیت عرض نموده و سالی سرشار از برکت و معنویت در پرتو الطاف بیکران خداوندی، سلامتی و بهروزی، طراوت و شادکامی، عزت و کامیابی را ازدرگاه خداوند متعال و سبحان برای شماعزیزان مسئلت نموده و در دعایی خاضعانه به درگاه مدبر هستی ، احسن الحال را برای شما آرزو میکنم . .
