اگر به فرموده امام راحل(ره) ، معتقد به این هستیم که "معلمی شغل انبیاء است"، پس ناگزیر از تکریم، تحبیب و پاسداشت مقام و منزلت پیامبران هدایت و رشد ابناء بشر هستیم، فرهیختگان بی ادعا و مظلومی که باوجود تمامی کمبودها و محدودیت های معیشتی و حمایتی، نه اهل کم فروشی در تربیت و آموزش نسل حاضر برای ساختن ایرانی قوی و مقتدر هستند و نه برای رساندن صدای خود و پی گیری مطالبات و دغدغه های بحق و قانونی خود، زمین و زمان را به هم می ریزند. امروز و در آستانه 12 اردیبهشت ماه، روز معلم، متاسفانه، همچنان شاهد هستیم که علیرغم تصویب اعتبارات مورد نیاز برای اجرای طرح همسان سازی حقوق معلمان بازنشستگان، این مصوبه، با کندی و اما و اگرهای بسیار و تفسیرهای سلیقه ای و فراقانونی، در هزارتوی مناسبات غلط اداری و مدیریتی گرفتار مانده و علاوه بر این، هنوز موضوع پرداخت به موقع مطالبات و حقوق معلمان عزیز و معوقات آنان، همچنان لاینحل است. نباید فراموش کرد، همه ما و کسانی که به هر نحوی، سکان دار و متولی مدیریت در لایه های مدیریتی کشور هستیم، از زیر دست همین معلمان برخاسته و تحت آموزه های پدرانه آنان به منصب و مقامی رسیده ایم؛ از این رو، پی گیری و حل مشکلات و پاسخگویی به مطالبات و دغدغه های این قشر زحمتکش، بر ذمه کارگزاران نظام است و این ادای دین، می بایست به اولویت اول همه مسوولان تبدیل شود. به امید روزی که هیچ معلمی، دغدغه معیشت، رفا، درمان، تامین آتیه و عزتمندی نداشته باشد!