ایجاد ، تقویت ، توسعه و تداوم روابط دوستی و مراودات دولت‌ها و ملل مختلف جهان در تمامی حوزه‌ها با اولویت رویکردهای فرهنگی اجتماعی ، در قالب روابط و مراودات دولت‌شهری یا به تعبیر بهتر دوستی‌های شهر به شهر ، از جمله مهم‌ترین و رایج‌ترین راه‌ها و راهبردهای مدیریتی در عصر حاضر به شمار می‌رود و این هدف امروز بیش از هر دوره دیگر و در اشکال و گونه‌های مختلف ، چه به شکل برادرخواندگی ؛ چه به شکل خواهرخواندگی و حتی در شکل ایجاد دفاتر و مراکز فرهنگی متقابل ، از سوی دولت‌های محلی و با رعایت اصول و قوانین و مقررات دیپلماتیک و حفظ شئونات ارزشی دول دنبال می‌شود و امروز بسیاری از شهرهای جهان در اقصی نقاط گیتی در سایه روابط خواهرخواندگی ، ارتباط مداوم و پرثباتی با هم دارند.
تبریز به عنوان یکی از کهن‌ترین شهرهای ایران اسلامی ، شاهراه اصلی راه تاریخی ابریشم با قدمتی بالغ بر 4 هزار سال ، جایگاه و اهمیتی بسیار والا در منطقه برخوردار بوده و به عنوان نخستین پایتخت جهان تشیع ، از جمله شهرهای کشور به شمار می‌رود که طی یک دهه گذشته به ویژه 8 سال گذشته ، گام‌های بلندی در راستای برقراری روابط و عقد قراردادهای خواهرخواندگی با شهرهای جهان برداشته و در این میان موفق شده است با شهرهای مهمی همچون ارزروم ، استانبول ، و طرابوزان ترکیه ، ماگیلف روسیه سفید ، خجند تاجیکستان ، باکو جمهوری آذربایجان ، قازان جمهوری تاتارستان و غزه مقاوم در فلسطین اشغالی خواهر خوانده شود.
در بین 8 شهری که تبریز با آنان خواهرخوانده شده و قرارداد همکاری متقابل و فی مابین با آن‌ها منعقد کرده ، موضوع خواهرخواندگی تبریز با غزه در شرایطی خاص و ویژه یعنی بحبوحه حملات ددمنشانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه و مقاومت جانانه جوانان و مردم غیور این کرانه ، از سوی شهرداري وقت مطرح و بلافاصله در یکصد و بیست و هشتمین جلسه شورای اسلامی شهر تبریز (شواری محترم سوم) مورخه 22 دی ماه سال 1387 تصویب و پس از موافقت و اعلام آمادگی شورای شهر و شهرداری غزه وارد فاز عملیاتی شد ؛ با این حال عقد قرارداد و تفاهم‌نامه اصلی به دلایل مختلف تا اواخر سال 91 میسر نشد و سرانجام این تفاهم نامه در 24 فروردین ماه 1392 در 10 بند به امضای رفیق مکی شهردار غزه و اینجانب رسید ، ضمن این که سفر کاروان آسیایی حمایت از مقاومت غزه به تبریز نیز در راستای مقدمات این تفاهم‌نامه بود و در تسریع امضای قرارداد این خواهرخواندگی موثر افتاد.
جدای از کارکردها و کاربردهای شکلی و ماهوی تفاهم‌نامه‌های اینچنینی در حوزه‌های مختلف اقتصادی ، تجاری ، گردشگری و ... که به نوعی در بندها و بخش‌های تفاهم‌نامه‌های خواهرخواندگی مورد تصریح و تاکید طرفین قرار می‌گیرد ، همکاری‌های فرهنگی و معنوی متقابل و تبادل پیام‌ها و کاروان‌های صلح و دوستی در مواقع بحران و گرفتاری و مشکل ، یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین محورهای این قبیل مراودات است و اساسا فلسفه اصلی عقد قرارداد خواهرخواندگی تبریز ایران با غزه فلسطین ، با توجه به شرایط خاص سرزمین های اشغالی نیز همین بود ، با این حال طی روزها و هفته های اخیر که غزه بار دیگر زیر آتش ددمنشانه موشک‌ها ، خمپاره ها و هواپیماهای رژیم صهیونیستی در حال سوختن و ویران شدن است و به حمام خون و قتلگاه فوج فوج کودک بی گناه و مظلوم و بی دفاع بدل گردیده ، هیچ واکنش یا اقدام هرچند نمادین و ظاهری از سوی مدیران شهری تبریز به عنوان میراث‌داران این خواهرخواندگی و مسوولان ذاتی و اصلی اجرای مفاد و تعهدات مندرج در قرارداد مذکور دیده نشده و دریغ از انتشار بیانیه‌ای حمایتی و محکوم کننده اقدامات و فجایع اخیر.
سکوت و بی تفاوتی مدیریت شهری و شورای اسلامی شهر تبریز در قبال وضعیت اسف‌بار و نگران کننده شهر خواهرخوانده غزه در شرایطی تداوم دارد که فارغ از خواهر خوانده بودن یا نبودن این دو شهر ؛ وظیفه دینی ، حاکمیتی و انسانی ، حداقل موضع‌گیری در قبال این کشتارهای وحشیانه را ایجاب می‌کرد.
متاسفانه شهرهای خواهرخوانده تبریز و غزه که زمانی نه چندان دور ، دست دوستی و پشتیبانی به هم دادند ، امروز به فاصله‌ای کوتاه و در سایه بی توجهی مدیران شهری و روزمرگی حاکم ، به خواهران غریبی تبدیل شده‌اند و این غربت تحمیلی ، حتی وظایف حداقلی انسانی و اخلاقی دوستان را نیز در قبال فجایع انسانی باریکه غزه در غبار فراموشی خوابانده است ؛ غزه‌ای که بی تردید یکی از اولویت‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در حوزه دفاع و حمایت معنوی است!!!
این بی تفاوتی در شرایطی اعمال شده است که جهان فریادهای خشم خود را بر سر رژیم صهیونیستی فرو ریخته و به حمایت از غزه برخاسته است.
